Normy odzieży ostrzegawczej

Profesjonalna odzież robocza to nie tylko wygoda i funkcjonalność, ale również realna ochrona zdrowia i życia pracownika, zgodna z międzynarodowymi normami. Ustalane są one przez Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna, czyli ISO. W stosunku do różnych potrzeb i zagrożeń czyhających na przedstawicieli różnych zawodów ustalane są różne normy: dotyczyć mogą przepuszczalności, odporności na wodę, niską temperaturę, promieniowanie słoneczne, czy też zakresu widoczności. Zawody takie jak drogowcy, kierowcy zawodowi, budowlańcy, ratownicy medyczni czy strażacy, pracują w zmiennych warunkach oświetleniowych oraz w pobliżu miejsc niebezpiecznych, takich jak drogi lub pobocza. Aby zatem zapewnić im maksymalne bezpieczeństwo i widoczność, niezbędne jest zastosowanie ochronnej odzieży odblaskowej. O normie jej dotyczącej oraz wymogach jej bezwzględnie stawianych chcemy odpowiedzieć Wam w tym artykule.

Norma EN ISO 20471

Powyższa norma dotyczy wymagań wobec odzieży, która ma za zadanie zasygnalizować użytkownika w każdych warunkach oświetleniowych, a zatem zarówno w dzień, jak i o zmierzchu oraz po zmroku – w świetle reflektorów. Dodatkowo produkty muszą gwarantować wysoką widzialność użytkownika z każdej strony – 360º. Norma podzielona jest na trzy kategorie, z których każda ma określoną powierzchnię użytych materiałów: materiału tła, a więc takiego w kolorze fluorescencyjnym (czerwony, żółty lub pomarańczowy), zapewniającego widoczność w dzień, materiału odblaskowego i długości taśmy ostrzegawczej, które zapewniają widoczność w nocy. Najwyższą kategorią jest 3-cia, w której materiał odblaskowy musi wynosić 20%, materiał tła 80%, a długość taśmy aż cztery metry. Do kategorii 2-ej zaliczamy odzież o materiale tła 50%, materiał odblaskowy musi mieć 13% a taśma długość 2,6 m. Najniższa, 1-sza kategoria wymaga 14% materiału tła, 14% materiału odblaskowego, oraz 2 metrów taśmy ostrzegawczej. W tej kategorii można również wykorzystać 20% materiału o właściwościach połączonych, który nie występuje w pozostałych kategoriach.

Konstrukcja odzieży ostrzegawczej

Norma EN ISO 20471 określa nie tylko barwy i powierzchnię poszczególnych partii materiału, ale też konstrukcję poszczególnych elementów. Odzież klasy 3-ej musi składać się przynajmniej z jednej części, która okrywa tułów wokół całego obwodu oraz z długimi rękawami, bądź część okrywająca tułów i nogawki o pełnej długości (np. kombinezon). Układ taśm również jest z góry określony, bowiem na długich rękawach każdej kategorii muszą znajdować się dwa poziome pasy materiału odblaskowego, a na krótkich jeden. Elementy odzieży, których całość lub część okrywają tułów, mają nosić jeden z dwóch układów taśm odblaskowych: albo dwie poziome taśmy opasające tułów na całym obwodzie, albo jedna opasająca oraz dwie łączące ją przez barki, jak szelki.

Odzież ochronna musi mieć odpowiednie oznakowania, które informują o zgodności z konkretną normą, a w przypadku odzieży ostrzegawczej również kategorią. Co więcej, wymagane są także oznaczenia sposobu konserwacji tejże odzieży oraz instrukcja z informacją, do jakiej ilości prań zachowuje ona swoje – zgodne z normą – właściwości. Dlatego też, aby zapewnić sobie maksymalne bezpieczeństwo, należy zawsze zaopatrywać się w odzież roboczą od certyfikowanych producentów, oraz stosować się ściśle do podanych przez nich instrukcji jej użytkowania.